Hobbelwegen en onderbroekenlol.
Door: Lia
Blijf op de hoogte en volg Lia
24 Januari 2018 | Gambia, Lamin
Toen we vanmiddag na werktijd, met onze voeten door het water van de zee liepen, en het snel terugstromende water me bijna duizelig maakte, besefte ik , dat de dagen hier ook zo snel langs ons heen glijden. We hebben het ritme helemaal te pakken. Genieten van het leven en werken hier, ergeren en verbazen ons,worden moedeloos en krijgen energie, zijn onder de indruk van de vriendelijkheid, de armoede, de tegenstellingen, en zijn al aardig op weg om te leren leven met het stof wat overal op en in zit, de warmte, de regelmatige stroomuitval, de Gambianen die je overal aanspreken en je iets willen verkopen, het chaotische verkeer ,en ja,ook aan mijn ieniemiene waterstraaltje dat uit de douchekop sijpelt.
Het verkeer is zeker na 17 uur net een film waar je in zit. De files voor de Botlekbrug zijn ons allemaal wel bekend.Hier heb je soms ook zulke volle wegen, met wel een paar kleine verschillen.. Het komt regelmatig voor dat een taxibusje gevuld met minstens 14 mensen waar er eigenlijk 8 in kunnen, langs de kant van de weg stopt om passagiers ,materiaal of kippen uit te laden.( Die kippen hebben dan tussen de passagiers gezeten) Er rijden brommers op de weg met allerlei vracht achterop. Ook wagen zich mensen op de fiets ( s avonds nooit met verlichting).Koeien en geiten lopen hier overal los, dus het kan zo maar gebeuren dat er ineens een koe de weg oversteekt.Ze hebben het zelfde tempo als de gemiddelde Gambiaan hier, du rustig aan.Auto's halen rechts en links in.Alle uitlaatgassen stinken hier enorm,en omdat je ivm. de warmte en geen airco altijd met open ramen rijdt,adem je al die viezigheid in.
Het verkeer rijdt niet hard dus volgens mij vallen de ongelukken nog mee.
Wij hebben het geluk om met een zeer betrouwbare taxichauffeur te kunnen rijden. De vriend van Annemieke, Essa, is taxichauffeur en is nadat ik hem bel, altijd bereid om ons overal naar toe te brengen.Hij rijdt goed, is erg handig in het verkeer en zelfs de kilometer teller van zijn auto doet het (komt niet vak voor hier)
Ook weet hij alle binnenwegen hier om evt. zeer drukke knelpunten te omzeilen. Gisteren bracht hij ons ook naar huis en reed kriskras over heel erg hobbelige zandpaden. Je volgt het eerder gereden spoor, haalt of rechts of links in, wijkt uit als het uitkomt, maar de tegenligger kan ook uitwijken, en probeert de allerdiepste kuilen te omzeilen. Desalniettemin,als je last van nierstenen hebt raak je ze her beslist kwijt, of als je al zwangere overtijd loopt, rij dan een rondje met Essa, zeker weten dat je weeën beginnen. En telkens krijgen we te horen, dat je in de regentijd onmogelijk op deze wegen kan rijden. Het zijn dan stromende rivieren geworden.Al rijdend hebben we al veel gehoord en geleerd van Essa.Hij moet natuurlijk betaald worden. Hij vraagt een redelijke prijs, het OV in NL is duurder, maar voor de gemiddelde Gambiaan zijn de ritjes wel erg kostbaar.
De bewaker van het ziekenhuis verdient 1500 Dalasie per maand, dat is omgerekend 30 euro. Hij werkt hier 12 uur per dag voor. Ben je een geschoolde verpleegkundige, verdien je ongeveer 65 euro per maand. (afhankelijk van in welk ziekenhuis je werkt)Vandaar dat verschillende collega`s twee banen hebben. Ze werken dan bijv. in het Lamin health center van 8 tot 14 uur, en gaan daarna naar een ander ziekenhuis en werken van 14 tot 20 uur.Ik begrijp dat ze daar soms over klagen.
Vandaag werk ik ook (bijna ) zo`n lange dag. Vanmiddag ga ik met collega Djakka mee naar een ander ziekenhuis. Ze werkt daar op de kraamafdeling, en reageerde enthousiast op mijn vraag of ik een dagje mee kon lopen. Ik ben benieuwd.
Vanochtend zijn we best druk geweest met enkele patiënten die opgenomen werden. Ze waren flink ziek, 2 hadden Malaria ,1 uitdrogingsverschijnselen en 1 een had erg oedemateuze benen, hoge bloeddruk en een sepsis (infectie in het bloed)
Dat betekent veel medicatie per infuus geven, bloeddruk en andere vitale functies in de gaten houden en de dokter aan zijn jasje trekken als er iets veranderd moet worden.
1 vrouw had een blaaskatheter nodig.In mijn eigen ziekenhuis een veel voorkomende handeling, en altijd een ruime voorraad aan katheters, en ander inbrengmateriaal. Dat lag hier wat ingewikkelder. Of ik de katheter wilde plaatsen werd me gevraagd. Ja... uhm maar waar vind ik alles.?Omdat je steeds inventiever wordt, en probeert gebruik te maken van de materialen die er zijn, scharrelde ik de benodigde materialen bij elkaar. Een katheter (voorlopig de laatste) vond ik onder in een kast op de verloskamer. Een spuitje haalde ik in de apotheek, een wattenbollenset was niet te vinden, dan maar gaasjes met gekookt water gebruiken (gehaald uit de behandelkamer) en steriele handschoenen, tja, ook moeilijk, maar uiteindelijk uit de voorraad boven gehaald. Er was alleen maat 8, maar ik dacht aan de dokter en zijn xs handschoenen dus deed de te grote handschoenen maar aan met eenzelfde glimlach en een :no problem. Je bent zo en kwartier verder, maar dan is de katheter geplaatst.
Gisteren was het weer zwangerschaps-- en babycontrole dag. De ruimte zat weer vol met fleurige moeders en mooie baby's en peuters.(ongeveer 50 moeders)
Omdat we een flinke voorraad luiers en maandverband hadden gekregen uit NL konden we dit uitdelen aan de dames.We gaan dan in de kamer van de conciërge staan en de vrouwen vormen een rij en komen één voor één langs om een setje uitgereikt te krijgen. Ze zijn er heel blij mee en sommige proberen weer achteraan de rij te sluiten om nog een setje te pakken te krijgen.
Dit keer hadden we ook enkele netbroekjes . Dat zijn wegwerp onderbroeken van heel elastisch materiaal (past altijd) Bij ons op de kraamafdeling een heel gangbaar product, maar hier was er enige uitleg nodig waar je zo`n ding voor kon gebruiken. De meeste vrouwen dragen hier geen onderbroek. Ze slaan hun rokken om. Toen wij lieten zien hoe je zo`n netbroekje moest gebruiken,(gewoon even voordoen) werd er enthousiast gereageerd en vooral hard gelachen en gegiecheld en hadden we met zijn allen echt (onderbroeken) lol .
Het verkeer is zeker na 17 uur net een film waar je in zit. De files voor de Botlekbrug zijn ons allemaal wel bekend.Hier heb je soms ook zulke volle wegen, met wel een paar kleine verschillen.. Het komt regelmatig voor dat een taxibusje gevuld met minstens 14 mensen waar er eigenlijk 8 in kunnen, langs de kant van de weg stopt om passagiers ,materiaal of kippen uit te laden.( Die kippen hebben dan tussen de passagiers gezeten) Er rijden brommers op de weg met allerlei vracht achterop. Ook wagen zich mensen op de fiets ( s avonds nooit met verlichting).Koeien en geiten lopen hier overal los, dus het kan zo maar gebeuren dat er ineens een koe de weg oversteekt.Ze hebben het zelfde tempo als de gemiddelde Gambiaan hier, du rustig aan.Auto's halen rechts en links in.Alle uitlaatgassen stinken hier enorm,en omdat je ivm. de warmte en geen airco altijd met open ramen rijdt,adem je al die viezigheid in.
Het verkeer rijdt niet hard dus volgens mij vallen de ongelukken nog mee.
Wij hebben het geluk om met een zeer betrouwbare taxichauffeur te kunnen rijden. De vriend van Annemieke, Essa, is taxichauffeur en is nadat ik hem bel, altijd bereid om ons overal naar toe te brengen.Hij rijdt goed, is erg handig in het verkeer en zelfs de kilometer teller van zijn auto doet het (komt niet vak voor hier)
Ook weet hij alle binnenwegen hier om evt. zeer drukke knelpunten te omzeilen. Gisteren bracht hij ons ook naar huis en reed kriskras over heel erg hobbelige zandpaden. Je volgt het eerder gereden spoor, haalt of rechts of links in, wijkt uit als het uitkomt, maar de tegenligger kan ook uitwijken, en probeert de allerdiepste kuilen te omzeilen. Desalniettemin,als je last van nierstenen hebt raak je ze her beslist kwijt, of als je al zwangere overtijd loopt, rij dan een rondje met Essa, zeker weten dat je weeën beginnen. En telkens krijgen we te horen, dat je in de regentijd onmogelijk op deze wegen kan rijden. Het zijn dan stromende rivieren geworden.Al rijdend hebben we al veel gehoord en geleerd van Essa.Hij moet natuurlijk betaald worden. Hij vraagt een redelijke prijs, het OV in NL is duurder, maar voor de gemiddelde Gambiaan zijn de ritjes wel erg kostbaar.
De bewaker van het ziekenhuis verdient 1500 Dalasie per maand, dat is omgerekend 30 euro. Hij werkt hier 12 uur per dag voor. Ben je een geschoolde verpleegkundige, verdien je ongeveer 65 euro per maand. (afhankelijk van in welk ziekenhuis je werkt)Vandaar dat verschillende collega`s twee banen hebben. Ze werken dan bijv. in het Lamin health center van 8 tot 14 uur, en gaan daarna naar een ander ziekenhuis en werken van 14 tot 20 uur.Ik begrijp dat ze daar soms over klagen.
Vandaag werk ik ook (bijna ) zo`n lange dag. Vanmiddag ga ik met collega Djakka mee naar een ander ziekenhuis. Ze werkt daar op de kraamafdeling, en reageerde enthousiast op mijn vraag of ik een dagje mee kon lopen. Ik ben benieuwd.
Vanochtend zijn we best druk geweest met enkele patiënten die opgenomen werden. Ze waren flink ziek, 2 hadden Malaria ,1 uitdrogingsverschijnselen en 1 een had erg oedemateuze benen, hoge bloeddruk en een sepsis (infectie in het bloed)
Dat betekent veel medicatie per infuus geven, bloeddruk en andere vitale functies in de gaten houden en de dokter aan zijn jasje trekken als er iets veranderd moet worden.
1 vrouw had een blaaskatheter nodig.In mijn eigen ziekenhuis een veel voorkomende handeling, en altijd een ruime voorraad aan katheters, en ander inbrengmateriaal. Dat lag hier wat ingewikkelder. Of ik de katheter wilde plaatsen werd me gevraagd. Ja... uhm maar waar vind ik alles.?Omdat je steeds inventiever wordt, en probeert gebruik te maken van de materialen die er zijn, scharrelde ik de benodigde materialen bij elkaar. Een katheter (voorlopig de laatste) vond ik onder in een kast op de verloskamer. Een spuitje haalde ik in de apotheek, een wattenbollenset was niet te vinden, dan maar gaasjes met gekookt water gebruiken (gehaald uit de behandelkamer) en steriele handschoenen, tja, ook moeilijk, maar uiteindelijk uit de voorraad boven gehaald. Er was alleen maat 8, maar ik dacht aan de dokter en zijn xs handschoenen dus deed de te grote handschoenen maar aan met eenzelfde glimlach en een :no problem. Je bent zo en kwartier verder, maar dan is de katheter geplaatst.
Gisteren was het weer zwangerschaps-- en babycontrole dag. De ruimte zat weer vol met fleurige moeders en mooie baby's en peuters.(ongeveer 50 moeders)
Omdat we een flinke voorraad luiers en maandverband hadden gekregen uit NL konden we dit uitdelen aan de dames.We gaan dan in de kamer van de conciërge staan en de vrouwen vormen een rij en komen één voor één langs om een setje uitgereikt te krijgen. Ze zijn er heel blij mee en sommige proberen weer achteraan de rij te sluiten om nog een setje te pakken te krijgen.
Dit keer hadden we ook enkele netbroekjes . Dat zijn wegwerp onderbroeken van heel elastisch materiaal (past altijd) Bij ons op de kraamafdeling een heel gangbaar product, maar hier was er enige uitleg nodig waar je zo`n ding voor kon gebruiken. De meeste vrouwen dragen hier geen onderbroek. Ze slaan hun rokken om. Toen wij lieten zien hoe je zo`n netbroekje moest gebruiken,(gewoon even voordoen) werd er enthousiast gereageerd en vooral hard gelachen en gegiecheld en hadden we met zijn allen echt (onderbroeken) lol .
-
24 Januari 2018 - 14:26
Elna:
Wat is het toch fantastisch dat je dit allemaal mag meemaken. We genieten van je verhalen. Dit zal denk ik een van onze lastste reacties zijn afhankelijk van het internet. Geniet er nog lekker van, je weet time fly's.
Schtijf je nog een stukje over je middag op de kraamafdeling,
Dikke kus, Addi en Elna -
24 Januari 2018 - 16:10
Geer:
Ha Li,,
Wat een prachtig verhaal weer. En wat een leuke ervaring dat je daar op de kraam hebt meegelopen. Heerlijk om te lezen ook over die netbroekjes!!
Geniet er nog van
X Geer -
24 Januari 2018 - 19:28
Marjon:
Ook ik lees met veel plezier je belevenissen in het verre Gambia. Je verteld zo beeldend dat ik het zo voor me zie. Geniet van de werkuitdagingen en maak mooie herinneringen. Groetjes Marjon -
24 Januari 2018 - 19:34
Moeder Joke:
Dag Lia,
Wat een boeiend verslag weer! En een heel andere wereld! Wel leuk al die kleine details hoe jij ze beschrijft! Het zal wel weer wennen zijn in het winderige drukke Nederland! Maar mooi dat je dit allemaal mag meemaken!
Groetjes Ma -
24 Januari 2018 - 20:14
Pa:
Leuk Lia die verhalen allemaal,bewaar ze maar misschien kan je er nog iets mee.
Jullie zullen die Gambianen straks wel missen en die Gambianen jullie. Ik hoop dat jullie ze nog wat kennis bij kunnen brengen. veel succes nog voor de verdere dagen.
Gr..Pa
-
24 Januari 2018 - 20:24
Deb:
Mooi verhaal weer! En om je stoflongen na terugkomst weer te reinigen zou je eigenlijk heel nodig naar de Alpen moeten ...big -;) -
24 Januari 2018 - 20:40
Bea:
Prachtig Lia.
Wat een belevenissen...en wat een werk verzetten jullie.
En de humor.....☺
Groet Bea -
25 Januari 2018 - 09:33
Tineke Kalis:
Prachtig verhaal, zoal het is, een land van tegenstellingen. Lieve groet Tineke -
25 Januari 2018 - 09:57
Wilma:
Hoi Lia
Wat een prachtig verhaal weer en wat een tegenstellingen. Heel Zwitserland "steht Kopf" vanwege alle sneeuw- en modderlawines....... De "Netzhöslis": hééééél grappig:-)
Ik bewonder jullie!!
Veel groeten, Wilma -
25 Januari 2018 - 19:40
Henk:
Ha Lia, Opnieuw een prachtig verslag van jouw hand. Wat velen voor mij terecht zeggen: er is een professionele auteur aan jou verloren gegaan! Maar wie weet wat je in de toekomst nog van plan bent.... Wat me zelf in jouw verhalen telkens opvalt is dat er daar heel wat vanzelfsprekendheden wegvallen. Al die dingen die hier zo gewoon zijn zijn het daar niet en dat doet wel iets met je denk ik.... Blijf schrijven, ik blijf lezen!
Groetjes,
Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
