Nieuwe gezichten en even op de weegschaal

Na een lekker dagje werken, en het uitzoeken van drie dozen ( gekregen) medicijnen, nog even en moment voor een blog.
Ons leven hier op "onze"verdieping is een beetje veranderd. Na drie weken hier het rijk voor ons samen gehad te hebben , zijn we nu met zijn vijven en a.s woensdag komen er nog 2 HBO V studenten bij.Er zijn gisteren 3 verloskunde studenten geland en hebben intrek genomen in kamer 4, 5 en 6.
Drie leuke, enthousiaste,bleke, jonge meiden die in België hun opleiding doen. Opgehaald door Annemieke, kwamen ze hier zeulend met hun koffer en tassen boven. Is het nog maar ruim drie weken geleden dat wij hier ook zo arriveerden?? Dezelfde vragen die wij hadden, stellen zij ook. Waar moeten we geld wisselen, hoe zien de werkdagen eruit, wat is een leuk strand om naar toe te gaan, hoe is het leven hier, enz. enz.We kunnen overal antwoord op geven, en maken hen wegwijs in de keuken, laten zien hoe het waterfilter werkt ,de noodstroomvoorziening enz. (les 1, altijd een zaklamp of hoofdlamp meenemen)
Tijdens het eten vertellen ze het één en ander over zichzelf en hun stages. Ik voelde me helemaal op mijn gemak,, want de woorden, schouderdystocie, CTG beoordelen en een fluxus postpartum vlogen over de tafel. Welkom in mijn (werk)wereld. Ik ben heel benieuwd hoe de dames het hier gaan ervaren. Aan hun enthousiasme ontbreekt het in ieder geval niet.

Wat hebben we veel geleerd de afgelopen weken.Veel kennis opgedaan over longziekten, darmproblemen,Malaria (de parasiet gezien onder de microscoop),huidinfecties, worminfecties,(met als topper de creepy worm, de worm die onder je huid kruipt) veel wonden gezien en verbonden, geleerd hoe je instrumenten moet steriliseren in de autoclaaf enz. enz.En we hebben geleerd, dat dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn, hier voor veel mensen niet zo vanzelfsprekend zijn. Neem nu de weegschaal..
As we intakes doen, meten we zoals ik al eerder geschreven heb, bloeddruk, temperatuur, zuurstofgehalte, lengte en gewicht van de patiënt.Dat wegen gebeurt op een (voor ons) normale weegschaal, waar je op moet gaan staan en waarbij dan het gewicht in cijfers komt te staan(Lia en ik staan er elke ochtend ook even op om ons gewicht in de gaten te houden). Sommige mensen kijken je hier vragend aan, als je vraagt om er op te gaan staan. Ze gaan er dan achterstevoren, of dwars, of op het randje op staan,(weegschaal kiept) of houden zich vast met een hand aan de stoel. Meestal moet je uitleggen dat ze hun tas even neer moeten leggen en vaak moet je de lange rokken van de dames optillen om het gewicht te kunnen zien.Zo kan een schijnbaar makkelijke opdracht toch wat lastiger uitvallen.

Anderzijds hebben wij geprobeerd enige kennis over hygiëne bij te brengen, ervaringen uitgewisseld, spullen en medicatie geordend en in overzichtelijke dozen gedaan en hebben we een hele gezellige en mooie band opgebouwd met de mensen hier.Wat we allemaal nog meer gaan missen en waar we naar uitkijken komt in een volgend blog.

Nu eerst eten, met zijn vijven,en dan nog en potje scrabble vanavond met Lia.
Dat wordt stil volgende week.